Dag 21 en 22 … Sweet goodbye!

Het is donderdagmorgen en we worden wakker in het Westin … Andy schuift de gordijnen open en ik kijk vanuit mijn bed precies op het strand en de zee… Ik wil nog niet weg!!

Maar helaas, het zit erop…
Eerst haalt Andy koffie en croissantjes en cake bij een ‘Bakery’ die iets verderop onder het Hilton zit. We hebben zelf een Starbucks onder in het hotel… daar waren we gisteravond al… hij had net zo goed daar een ontbijtje kunnen halen…. maar dit smaakt ook prima.
Dan gaat Andy nog even alleen op pad, genieten van de omgeving, hij gaat ook even bij een pier kijken waar vissers zitten en filmt nog wat langs de strandweg.
Als hij thuiskomt besluiten we de auto te halen, in te (laten!!) laden en te vertrekken met een kleine détour! Gisteravond kwamen we door de verdwijntruc van Mauro helemaal niet meer toe aan mijn bestemming… Michaels! En ik wil toch heel graag nog wat scrapspulletjes halen en een deel van het boodschappenlijstje van een vriendin afwerken.  Postzegels heb ik voor haar gisteren al bij de CVS gescoord… al had hij er nog maar 11, maar beter dan niets!
Bij de Michaels vraag ik maar direct waar ik de spullen van het lijstje kan vinden maar de verkoopster kan me niet echt verder helpen. Uiteindelijk vind ik zelf (heel ergens anders) in ieder geval 2 tijdschriften van het lijstje en wat scrappapier…  Ik kies zelf nog  clear stamps en wat stickers.  Opvallend is dat ook hier het Halloween rek al zo goed gevuld is (dat is pas in oktober!). Ik zag gisteren bij de Toys r Us (op de Babies r Us afdeling) ook al zulke schattige Halloween rompertjes en jurkjes… maar ja, wat gebruik je dat nou in Nederland….
Na een (naar mijn zin te korte) tijd in de Michaels proppen we het bij de bagage… We hebben 2 koffers die op 50/51 lbs zitten (23 kilo dus prima) en een lichtere tas die we inchecken… maar die zit ook vol. Dan maar in de handbagage erbij.
We gaan richting vliegveld … op het laatst merken we wel dat de kids het ook niet leuk vinden, zo’n afscheid…. De achterbank gedroeg zich meestal uitstekend maar nu is het even helemaal mis, de laatste 10 minuten… Als we eenmaal bij de Car Rental Return arriveren is er weer genoeg te beleven en is de strijd weer voorbij. We leveren de auto in (2000 mijl gereden!!) en het bonnetje staat op 0… zoals het hoort. Dan naar de pendelbus die ons naar de vertrekhal brengt, ook dat gaat snel en soepel.  Aangekomen bij British Airways staan er 2 of 3 stellen/gezinnen voor ons bij de balie maar die is dan ook ng potdicht. Het duurt 3 kwartier voordat ze open gaan… we zijn gewoon te vroeg. Achteraf zijn we er blij mee want we zijn inderdaad de 3e in de rij en er gaan 3 balies open.
We treffen John als Customer Service Agent van BA. Een aardig ogende, wat oudere man… maar wat heeft hij het zwaar! We hebben 2 uur vertraging, gaan onze aansluiting missen (net zoals de meeste andere Duitsers, Noren, Zweden etc etc) en we moeten (net als de anderen) overgeboekt worden op een andere vlucht. En hoe dat werkt, daar heeft Sir John geen kaas van gegeten!  We staan ruim een half uur aan zijn balie! Offloaden, loaden… shift F10… de dame naast hem weet precies hoe het moet en als hij het echt niet meer weet komt ze wel helpen maar dat is alleen in uiterste nood (en hij vraagt ook niet om hulp). Na veel zuchten en steunen komen er toch 8 boardingpassen uit… 4 voor half 8 en 4 voor morgen vanaf Heathrow naar Amsterdam. De vlucht van half 9 morgenochtend gaan we niet halen, die van 12 uur zit vol … het wordt dus die van 13.20 uur. Het is gewoon niet anders, een andere maatschappij is ook niet bespreekbaar… Anderen om ons heen hebben het nog slechter dus we klagen maar niet…. 
Wel moet John nog vouchers printen zodat we wat te eten kunnen halen… We krijgen food vouchers voor $9 per persoon (hadden we vorig jaar ook)… Helaas krijgen we nu 1 voucher van $36 wat betekent dat we allemaal bij hetzelfde restaurant moeten eten. Dat vindt Milan geen goed idee! Het is niet anders. John baalde ook nog even dat ze vergeten waren om hem toestemming in het systeem te geven om deze vouchers te printen, maar gelukkig was hier de buurvrouw weer behulpzaam…. wegwezen hier!!
Door de douane geen probleem, dus op zoek naar de gate en dan naar een eettentje. Bij de Gate (bij E) zien we niks bijzonders dus lopen we naar D. We vinden een Sushi restaurant waar ze ook nog ander eten hebben dus daar gaan we de bon uitgeven. Mauro en ik kiezen Sushi, Andy Fried Rice met Chicken en Shrimp (die zijn voor mij) en Milan wil niks… Hij eet uiteindelijk ook wel sushi mee!
We blijven wat extra lang hangen want we hebben nog ruim 4 uur door te brengen op het vliegveld voordat we zullen vertrekken. Op een gegeven moment verwisselen we deze plek toch maar voor een paar stoeltjes bij de Gate (waar Milan toch nog een hotdog scoort) en ik betaal toch maar voor internet… dan kunnen we tenminste verbonden blijven met de buitenwereld.
Om half 8 vliegen we en op zich gaat de vlucht soepel. Het lijkt erg op de heenreis, zelfde films, zelfde eten… maakt niet uit, we willen toch het liefste wat slaap pakken. Lukt aardig, ook voor de jongens… Tegen kwart over 7 (Engelse tijd) gaat het licht weer aan, krijgen we een muffin als ontbijt en om half 9 staan we op Heathrow. Ik ben van plan te gaan vragen of we toch niet op een andere vlucht kunnen. Bij de transfer balie staat een hele lange rij en als ik iemand er naar vraag blijkt deze rij 1 uur te duren. Bovendien is onze bagage al doorgelabeld dus we krijgen toch geen andere vlucht. Ach we zien wel…. we zoeken een plekje waar we wat tijd kunnen doorbrengen en twee aan twee gaan we er af en toe op uit langs de winkeltjes. Ik zie hier ook een service balie van BA en ga vragen of we nog ergens recht op hebben. We krijgen opnieuw vouchers om iets te eten, dit keer ter waarde van 10 GBP (pond). Ik krijg er nu wel vier en dat is handiger! We kunnen nu iedere keer bij de EAT wat uitkiezen en zelf uitrekenen tot we ongeveer op 10 pond zitten en dan betalen. Dat doen we drie keer maar op het laatst moet ik het al aanvullen met verpakte stroopwafels en zakjes chips want we hoeven echt niet meer te eten. De laatste bon geef ik weg aan een gezin met 2 kinderen die net ook wat bij EAT aan het bestellen zijn.
Dan kunnen we boarden bij A22 en dat gaat vrij vlot. We nemen vier stoelen op rij 15 in bezit en zo landen we om half 4 op Schiphol. Ik heb nog twijfels of onze bagage er wel zal zijn (onze John had dit gewoon op de BA 430 gelabeld ipv BA438) maar hoera!!! Ook dat lukt vandaag! Als we buiten staan zien we ook binnen vijf minuten de auto van Fred (die ons komt ophalen)… heerlijk als het zo vlot loopt. Binnen 40 minuten staan we weer thuis … dat wordt uitpakken, wassen enzovoort… maar we doen het rustig aan, we hebben nog het hele weekend ervoor!